W drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia, święto św. Szczepana zbiórka ofiar do puszek na utrzymanie szkół i uczelni katolickich.

Jedną z tradycji jest święcenie ziaren owsa w kościele podczas odprawianych w tym dniu mszy świętych. Niegdyś po zakończonej liturgii obrzucano się poświęconym ziarnem. Symbolizowało to ukamienowanie św. Szczepana, co w efekcie miało zapewnić obfitość urodzaju w nowym roku, a także zdrowie i pomyślność. Ten zwyczaj szczególnie kultywowano w Małopolsce, gdzie niegdyś owies był podstawowym zbożem do utrzymania wielu gospodarstw. (za: agrofakt.pl)

Poświęcone ziarno zanoszono także do sąsieka (miejsca gdzie składano zboże) i wysypywano je do znajdującego się zboża. W okresie wiosennym, przed zasiewem gospodarz zobligowany był wyznaczyć na początku pola niewielkie koło, a w nim znak krzyża. Następnie, po odmówieniu modlitwy wrzucał gęsto ziarna, które wiosną wschodziły tworząc zielony znak krzyża, co jednocześnie było symbolem odradzającego się życia.

Z drugim dniem Świąt Bożego Narodzenia nierozerwalnie związana jest tradycja kolędowania, która trwa aż do Święta Objawienia Pańskiego, czyli Święta Trzech Króli. W dzień świętego Szczepana rozpoczynał się radosny okres, kiedy to po domach na wsiach i w miastach wędrowali kolędnicy. Nasi kolędnicy rozpoczęli kolędowanie juz od pierwszego dnia Świąt Bożego Narodzenia. A już od środy rozpoczyna się parafialna kolęda. Otwierajmy nasze serca na wspólne świętowanie Bożego Narodzenia.